[SF-Bnior] RED (3/3)


                    

        "จะให้พี่หยุดไหม ตอนนี้ยังทันนะ" แจบอมเงยหน้าขึ้นมาถาม ถ้าจินยองบอกให้หยุดเค้าก็จะหยุดทันที แต่จินยองไม่ตอบเพียงแค่ส่ายหน้าเฉยๆ แสดงให้เห็นให้ว่าไม่ต้องหยุดก็ได้

แจบอมเห็นดังนั้นจึงลงไปเล่นกับเนินอกของร่างบางต่อ เค้าใช้ปากปลดผ้าขนหนูที่ปิดตัวอีกคนอยู่ให้ออกไปให้พ้นหูพ้นตา พอผ้าหลุดออกไปแล้วแจบอมก็ก้มลงไปสำรวจทรวงอกอย่างเอาแต่ใจ มือที่คลึงสะโพกอยู่นั้นก็ไม่คิดจะลดละ ร่างกายทุกส่วนของจินยองมันเป็นอะไรที่เหมาะมือของแจบอมเสียจริงๆ

แจบอมใช้ปากสำรวจร่างกายของอีกคนจนไล่มาถึงท้องน้อย ลงมาเรื่อยๆจนถึงช่วงขาอ่อน ตาที่เหลือบไปเห็นช่องทางสีหวาน ตอนนี้มีน้ำไหลออกมาแสดงถึงความต้องการของอีกคนที่มีอยู่ไม่น้อย แจบอมพรมจูบขาเรียวขาวของร่างบางจนมาถึงจะถึงช่องทางสีหวานนั้น

         "พี่แจบอมจะทำอะไรคะ มันสกปรก" จินยองไม่เข้าใจว่าทำไมต้องลงไปสำรวจขนาดนั้นด้วย จินยองถอยหนีและหุบขาของตัวเองเพราะไม่อยากให้อีกคนทำแบบนั้น

         "ไม่ทำได้ไหมคะ หนูว่ามันสกปรกออก"


         "แต่พี่ทำกับหนูคนแรกเลยนะคะ" แจบอมไม่เคยทำแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหน เพราะเค้าไม่ต้องการที่จะทำให้พวกเธอมีความสุข ผู้หญิงพวกนั้นจะต้องเป็นคนทำให้เค้ามีความสุขต่างหาก แต่ครั้งนี้แจบอมอยากให้คนตรงหน้ามีความสุขไปกับเค้า แจบอมค่อยๆแหวกขาอีกคนออก ไม่รู้ทำไมพอได้ยินว่าเป็นคนแรกจินยองถึงยอมง่ายๆแบบนั้น

        "อื้อ~" พอลิ้นชื้นแฉะของแจบอมสัมผัสกับส่วนนั้น จินยองก็แทบจะขาดใจ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้ และจินยองเพิ่งรู้ว่ามันรู้สึกดีขนาดนี้ แจบอมใช้ลิ้นของเค้าสำรวจไปกับช่องทางสีหวานและยิ่งเค้านำลิ้นเข้าไป จินยองก็ครางเสียงหวานออกมาจนแจบอมพอใจในสิ่งที่ตนเองทำ จินยองกำผ้าปูที่นอนแน่นขึ้นเรื่อยๆเมื่อแจบอมเน้นย้ำส่วนนั้นของเค้า

แจบอมใช้ลิ้นสำรวจช่วงล่างเสร็จ เค้าขึ้นมาเล่นกับทรวงอกของอีกคนต่อ และคราวนี้แจบอมก็เริ่มใช้นิ้วในการเข้าไปสำรวจช่วงล่วงเพื่อเปิดทางแทน แจบอมรู้ดีว่าอีกฝ่ายยังไม่เคยทำเรื่องพวกนี้เค้าจึงไม่อยากที่ทำอะไรรุนแรง ค่อยๆเป็นค่อยๆไปจะดีกว่า

        "อื้อ~" จินยองกำผ้าปูแน่น เพียงแค่นิ้วเดียวจินยองก็รู้สึกถึงความคับแน่นแล้ว จินยองจินตนาการต่อไปไม่ออกเลยว่าถ้าส่วนนั้นของแจบอมเข้าไปมันจะเจ็บขนาดไหน

แจบอมเริ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วและขยับเข้าออกจนอีกฝ่ายเริ่มชินเค้าก็ถอนนิ้วของตัวเองออกมาแจบอมถอดกางเกงของตัวเองและหยิบถุงยางในกระเป๋าสตางค์ที่วางอยู่หัวเตียงมาจัดการใส่ช่วงล่างของตัวเอง

แจบอมก้มลงไปจูบอีกฝ่ายต่อและใช้มือวนเวียนอยู่ที่ช่วงล่างของอีกคน แจบอมลุกขึ้นนั่งและค่อยๆนำส่วนนั้นของเค้าเข้าไปในช่องทางรักของร่างบาง

        "อ๊ะ!" จินยองรู้สึกถึงความเจ็บกับช่องทางรักของตัวเอง ซึ่งแจบอมเพิ่งใส่ได้ไปเพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้นจินยองก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว แจบอมจับมือของคนใต้ร่างที่กำผ้าปูที่นอนแน่นให้มาคล้องคอเข้าแทน 

        "เอามันมาลงกับพี่นี่ อย่าไปลงกับที่นอนเพราะพี่เป็นคนทำหนูไม่ใช่ที่นอน"
แจบอมจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมา แจบอมรู้ว่าครั้งแรกมันเจ็บ เค้าจึงค่อยๆขยับส่วนล่างเข้าไป พอใส่เข้าไปจนมิดแจบอมก็แช่ไว้อยู่แบบนั้น

จินยองรู้สึกเจ็บและก็รู้สึกดีมากในเวลาเดียวกัน พอเห็นว่าร่างบางเริ่มชินแจบอมก็ค่อยขยับเข้าออก แล้วก็ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

           "อ๊ะ! พ..พี่...." จินยองใช้มือขยำผมอีกคนเป็นการผ่อนคลายความเจ็บปวดของตัวเอง
           "พี่อะไรคะ..." แจบอมยังคงขยับช่วงล่างของตัวเองไม่หยุด ยิ่งได้ยินเสียงครางหวานแล้วด้วยยิ่งเป็นตัวจุดชนวนความรุนแรงของเค้าได้เป็นอย่างดี

           "พี่แจบอม...อ๊ะ...อ๊ะ...."
           "เรียกชื่อพี่อีกสิคะ เรียกอีก" แจบอมไม่เคยรู้สึกอยากได้ยินเสียงครางขนาดมาก่อน ผู้หญิงที่เค้าเคยมีอะไรด้วยเค้าไม่เคยขอให้เรียกชื่อเค้า แต่แจบอมอยากได้ยินเสียงจินยองที่เรียกชื่อเค้ามากๆ ยิ่งได้ยินแจบอมก็ยิ่งรู้สึกพอใจ มันทำให้เค้าไม่อยากที่จะหยุดกิจกรรมนี้เลย

         แจบอมก้มลงไปจูบอีกคนอย่างดูดดื่ม ส่วนช่วงล่างนั้นแจบอมก็ไม่คิดที่จะหยุดพักเช่นกัน
            "พะ...อ๊ะ...พี่....แจบอม...หนูไม่ไหวแล้ว.....อ๊ะ"

            "อื้ม~...ใกล้แล้ว...อื้ม~" เสียงเนื้อที่กระทบกันและเสียงครางที่ดังระงมไปทั่วห้องทำเอาแจบอมไม่อยากจะหยุดเลย เค้าไม่เคยต้องการร่างกายของใครเท่านี้มาก่อน ตอนนี้ร่างกายของจินยองกำลังจะเป็นสิ่งเสพติดของแจบอมเเล้ว 

             "อ๊ะๆ....พี่แจบอมหนู...หนู อ๊า~" ตอนนี้จินยองนำเค้าไปก่อนแล้ว แจบอมจึงเร่งตามอีกคนไป เค้าเน้นส่วนนั้นอยู่สองสามครั้ง เค้าก็สำเร็จตามอีกคนไป

             "อ่า~.....จินยอง.....อ่า~"
แจบอมถอนส่วนนั้นของตัวเองออกมา เลือดที่ไหลตามออกมาด้วยบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าจินยองยังไม่เคยผ่านชายใดมาอย่างแน่นอน











กลับไปหน้านิยาย http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1484072&chapter=11






ความคิดเห็น