ดงโฮลุกขึ้นยืนและอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาก่อนจะพาไปยังห้องซึ่งมีเตียงนอนอยู่
เขาวางแดฮวีลงบนเตียงก่อนจะก้มลงไปมอบรสจูบให้อีกครั้ง
มือเล็กเลื่อนขึ้นมาสอดเข้าไปบนผมดำขลับก่อนจะกำไว้จนแน่นและกระชากมันจนริมฝีปากที่เชื่อมกันอยู่ต้องหลุดออกจากกัน
“มากกว่านี้อีกดงโฮ”
มือหนาเลื่อนไปเปลื้องผ้าคนใต้ร่างจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า
หลังจากนั้นก็พรมจูบไปทั่วเรือนร่าง
ขบเม้มไปทุกจุดที่ได้สัมผัสจนเกิดรอยแดงไปทั่วตัว
พอมาถึงส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวมือหนาก็เริ่มทำหน้าที่ของตัวเองทันที
“อ่า
ได้อีกดงโฮ อ๊า~”
ริมฝีปากของดงโฮครอบส่วนนั้นของแดฮวีเอาไว้และเริ่มขยับเข้าออก
แต่เหมือนว่าคนที่โดนกระทำนั้นจะยังไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
มือเล็กกำผมของดงโฮไว้อีกครั้งก่อนจะเป็นฝ่ายจัดการบังคับริมฝีปากนั้นเองจนพอใจ
นิ้วเรียวย้ายไปเปิดทางด้านหลังของคนตัวเล็กที่มีความต้องการเพิ่มมากขึ้น
เมื่อช่องทางสีหวานเริ่มคุ้นชินและพร้อมจะเจอกับอะไรที่ใหญ่กว่านิ้วแล้วนั้น ดงโฮก็เริ่มเปลื้องผ้าของตัวเองออก
และเหลือเพียงโชคเกอร์หนังสีดำนั้นไว้ให้แดฮวีได้ใช้งานมัน
ไม่ทันไรมือเล็กก็เอื้อมมาคว้าปลายสายของโชคเกอร์และกระชากให้ดงโฮขยับเข้ามาใกล้
“ฉันไม่ไหวแล้วดงโฮ
ฉันต้องการมัน”
สิ้นเสียง
คนตัวโตก็ชักรูดส่วนนั้นของตนก่อนจะจ่อเข้ากับช่องทางสีหวานและยัดมันเข้าไปจนสุดโคน
“อ๊า~
อย่างนั้นแหละ”
เอวหน้าเริ่มขยับตามความต้องการของคนตัวเล็ก
พร้อมด้วยริมฝีปากที่ก้มลงไปปรนเปรอเพื่อเพิ่มความสุขให้อีกฝ่าย
ดงโฮผละจูบนั้นออกก่อนจะสนใจกับช่วงล่างของตัวเองแทน
แรงกระแทกที่ส่งไปนั้นเขารู้ดีว่ายังไม่สามารถทำให้แดฮวีพอใจได้
และเมื่อเขากำลังจะทำให้อีกฝ่ายมีความสุขนั้น
แรงกระชากจากโชคเกอร์ก็ทำให้เขาต้องโน้มตัวลงไปอีกครั้ง
มือเล็กทั้งสองยกขึ้นมากำผมดงโฮไว้อีกครั้ง
เรียกได้ว่าจิกผมจนทำให้ดงโฮรู้สึกเจ็บปวด
หลังจากนั้นแดฮวีก็ขยับใบหน้าให้หน้าผากของพวกเขาชิดกัน
ก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างลงไปมาประทับไว้บนแก้มสาก
เพี๊ยะ!
“แรงอีกดงโฮ
แรงอีก”
การกระทำอันรุนแรงที่มาพร้อมกับคำสั่งทำให้ดงโฮต้องเร่งสะโพกของตัวเองให้พอกับความต้องการของอีกฝ่าย
จนเขาตอบสนองความต้องการนั้นได้แล้ว
“ซี๊ด
แดฮวี อ่า~”
“อ๊ะๆ
อย่างนั้นดงโฮ อ๊ะๆ”
มือเล็กยังคงตบซ้ำไปบนแก้มของดงโฮ
และร้องครางออกมาอย่างพอใจเมื่อดงโฮมอบความสุขให้กับตนได้
ริมฝีปากเริ่มเชื่อมเข้าหากันอีกครั้ง และคงความรุนแรงตามความต้องการของแดฮวี
เลือดที่หยุดไหลไปแล้วนั้นกลับออกมาครั้ง
มือเล็กที่คอยจิกผมนั้นไว้อยู่ตลอดเวลาได้ย้ายมาสวมกอดคนตัวโตเอาไว้
ก่อนจะจิกเล็บของตัวเองลงไปบนแผ่นหลังกว้าง
ความเจ็บปวดเหล่านั้นเป็นสิ่งกระตุ้นชั้นดีให้กับดงโฮ
ยิ่งเขาได้รับความเจ็บปวดมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งทำให้เขามอบบทรักให้แดฮวีได้ดียิ่งขึ้นเท่านั้น
“อ้า!” เสียงร้องที่ดังขึ้นเนื่องจากความเจ็บปวดที่เกิดบนไหล่กว้าง
เพราะคมเขี้ยวของคนตัวเล็กที่ได้ฝากเอาไว้
เอวหนาที่ยังขยับไม่หยุดก็ยิ่งเร่งจังหวะขึ้นทั้งเร็วและแรงจนคนตัวเล็กครางออกมาไม่เป็นภาษา
“อ๊ะๆ
ฉ...ฉัน ช..ชอบ อ๊ะ ดงโฮ อื้อ~” นิ้วเรียวยังคงฝังเล็บไว้และข่วนจนเป็นรอยแดงยาวไว้บนแผ่นหลังของดงโฮ
“อ่า
ผมจะไม่ไหวแล้ว อ้ะๆ”
“ดงโฮ
อ๊า~”
ดงโฮเร่งจังหวะอยู่ไม่กี่ที
น้ำรักของอีกฝ่ายก็พุ่งออกมาจนเละหน้าท้องก่อนที่จะเขาจะเสร็จเสียอีก และหลังจากนั้นไม่นานน้ำรักของเขาก็ฉีดเข้าไปในช่องทางสีหวานนั้นก่อนจะฝุบตัวลงไปบนร่างเล็กด้วยความเหนื่อยหอบ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น